Ik voel me zo radeloos
Hulpeloos en eenzaam
Lig ik hier nu
Te denken over springen uit 't raam
En maar 1 iemand die het wil weten
Niemand maakt het iets uit
Niemand denkt aan mij
Ze willen dat ik me snij aan die ruit
Die mensen willen me vergeten
Dat lukt ze aardigMaar ik zal hun nooit vergeten
Die mensen, zo kwaadaardig
Al die mensen liggen nu lekker in hun bed
Te lezen of te slapen
En wat doe ik?
Ik dicht en blijf maar gapen
Al die mensen die nu slapen
Zullen nooit weten hoe ik me echt voel
Hoe ik van binnen ben
Hoe erg ik 's nachts woel
Die mensen zullen mij vergeten
En ik zal alleen zijn
Alleen zijn met herinneringen aan hun
Ik voel me klein
Deze gedachte
Maakt veel in me los
Zoveel dingen komen in me op
Ik wacht op mijn verlos
Ik wacht op mijn eind
Wanneer zou het komen?
Wanneer stopt dit?
Wanneer zal ik mogen gaan?