Ogen geven duizend blikken,
Maar mijn mond geen woord.
Ontsnappend aan je ijzeren greep
Want hoe kon ik jou vertellen dat,
Degene die je lief had,
Allang gestorven was.
Met ontzag kwam je tot de ontdekking
Ze wisten allen hoe het zat.
Hielden stijf hun mond en,
Sloegen hun ogen neer
Liefde proefde bitter op je lippen
De wereld draaide door maar,
Jij sloop er stiekem tussenuit
Dacht weer samen te ‘leven’
Tot ik terug keerde aan je sterfbed
Tranen opweende want,
Mij werd nooit verteld
Dat degene die ik lief had,
Allang gestorven was.