Lieve moeder van mijn vriend,
Allereerst, ik hoop dat u niet teveel pijn hebt gehad
toen u het leven met ziekte nog bezat
geen enkel mens verdient het zo te lijden
ook al zijn er nog miljoenen die tegen kanker strijden
hopelijk komt er een middel om deze mensen te helpen
alhoewel het uw pijnen niet weg kan stelpen
Toen ik nog geen maand met uw zoon iets had
werd u ingeslapen, op weg naar het mooie pad
op weg naar een nieuw leven zonder pijn en verdriet
in de hoop dat u daar ook uw familie terugziet
maak van die plek uw eigen mooie paradijs
waar u uw familie dan vast terugziet na een lange reis
Ik hoop stiekem u daar te ontmoeten
en dat u me dan met open armen zult begroeten
ja ik weet het, sommige fouten vallen niet te vergeven
maar toch hoop ik dat ik u ontmoet in dat nieuwe leven
dan kan ik zelf meemaken hoe goed u wel niet bent
en dan kan ik zeggen dat ik u ook heb gekend
Want heel veel mensen hier missen u heel erg
en het doet pijn te zien dat ik niet genoeg kracht verg
om het gemis misschien iets dragelijker te maken
zonder zelf volledig in verdriet vast lijk te raken
misschien moet ik daar ook helemaal niet voor zorgen
maar het is iets dat me staande houd tot morgen
Ik heb u in het echte leven nooit gekend
maar ben ervan overtuigd dat u super bent
en werkelijk waar het spijt mij
dat ik niet kan zijn zoals jij
maar ik ben wel die persoon
die verliefd is op uw zoon
Ik denk elke dag aan u, met een fantastisch beeld