Mijn verdriet
Sinds de dood van me vriend zijn oma ben ik gaan denken...
ben er aandacht aan blijven schenken...
Is mama nou dood of is het een droom...
zit ik me aan te stellen of is dit gewoon ?
Mam ik weet het niet meer,
word je wakker, of word ik wakker uit mijn droom,
of blijft die pijn gewoon
dat gemis iedere keer,
zoveel pijn zoveel verdriet,
en helemaal niemand die dat ziet....
Diep van binnen schreeuw ik om hulp,
niemand die mij hoort niemand die het ziet,
Mijn verdriet!
ben er aandacht aan blijven schenken...
Is mama nou dood of is het een droom...
zit ik me aan te stellen of is dit gewoon ?
Mam ik weet het niet meer,
word je wakker, of word ik wakker uit mijn droom,
of blijft die pijn gewoon
dat gemis iedere keer,
zoveel pijn zoveel verdriet,
en helemaal niemand die dat ziet....
Diep van binnen schreeuw ik om hulp,
niemand die mij hoort niemand die het ziet,
Mijn verdriet!
Reacties op dit gedicht
| soraya: | Dinsdag, december 21, 2004 13:03 |
| Meiss.. dit grijpt me aan.. Je weet je kan altijd met me praten ook al wil je me verrot schelden.. Ik ken het gevoel denken dat niemand het ziet maar ze zien het meestal wel maar wil het niet zien.. Meis heel veel sterkte.. Kus Daisy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: miss-linny | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2004 | ||
| Thema's: | ||