missen...
Ik lig vermoeid op m'n bed,
alle stoelen om me heen zijn bezet.
Iedereen heeft hetzelfde gevoel,
hetzelfde als ik voel.
Wat gebeurt er als ik er niet meer ben,
misschien is er niemand meer die ik ken.
Er is inemand die ik mis,
misschien omdat m'n geheugen weg is.
Maar de rest mist mij wel,
omdat ik als vriend tel.
Het gebeurt nu, nu meteen,
ik ben weg van de aarde maar waar ga ik heen...?
alle stoelen om me heen zijn bezet.
Iedereen heeft hetzelfde gevoel,
hetzelfde als ik voel.
Wat gebeurt er als ik er niet meer ben,
misschien is er niemand meer die ik ken.
Er is inemand die ik mis,
misschien omdat m'n geheugen weg is.
Maar de rest mist mij wel,
omdat ik als vriend tel.
Het gebeurt nu, nu meteen,
ik ben weg van de aarde maar waar ga ik heen...?
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Anne-Marieke'91 | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2004 | ||
| Thema's: | ||