Het Vondelpark
Amsterdam, ooit de trotse hoofdstad
Nu slechts treurend om wat het ooit had
Gezelligheid, schoonheid en saamhorigheid
Ik zie het niet meer, Amsterdam is het kwijt
Maar er is een plek in het hartje van de stad
Waar datgene wat Amsterdam ooit had
Nog steeds bestaat en volop leeft
Een groet, een grap, er wordt plezier beleefd
Een plek waar de tijd een beetje stil kan staan
Geen nieuwbouw of getto's, een enkele Marokkaan
Iedereen wordt in zijn waarde gelaten
Wildvreemden die amicaal met elkaar praten
Iemand jogt, iemand skate, iemand ligt in het gras
Iemand denkt bij zichzelf, wou dat het overal zo was
Ook als het morgen regenen mag
Was dit de eerste lentedag
Waarop de zon haar warmte gaf
En ik iedereen lachen zag
In het Vondelpark