Mijn zoon, ja zo noem ik jou,
door de binding met je vader.
Mijn kind, al ben je het niet,
waar ik zoveel van hou.
bewaar het beeld, dat jij ooit zag,
en niet kon blijven.
Omdat dit gebroken hart,
geen uitleg meer kon geven.
Ik hield van jou, je kind, je vrouw,
nogmeer zelfs van je vader.
Mijn hart is kil en koel,
zoals mijn donkere dagen.
Maar ooit mijn jongen, schijnt de zon,
daar moet je in geloven,
zoals mijn leven ooit begon,
zo wil ik 't weder geven.